rex362
Senior Moderator
Pellazg
PELASGIANILLYROALBANIAN
Posts: 19,058
|
Post by rex362 on Jan 12, 2013 14:40:07 GMT -5
Te Deum The Te Deum (also known as Ambrosian Hymn or A Song of the Church) is an early Christian hymn of praise. The title is taken from its opening Latin words, Te Deum laudamus, rendered as "Thee, O God, we praise". The hymn remains in regular use in the Catholic Church in the Office of Readings found in the Liturgy of the Hours, and in thanksgiving to God for a special blessing such as the election of a pope, the consecration of a bishop, the canonization of a saint, a religious profession, the publication of a treaty of peace, a royal coronation, etc. It is sung either after Mass or the Divine Office or as a separate religious ceremony.[1] The hymn also remains in use in the Anglican Communion and some Lutheran Churches in similar settings. Origin Authorship is traditionally ascribed to Saints Ambrose and Augustine, on the occasion of the latter's baptism by the former in AD 387. It has also been ascribed to Saint Hilary, but Catholic-Forum.com says "it is now accredited to Nicetas, bishop of Remesiana; (4th century)".Nekitas Dardani aka Nicetas of Remesiana Saint Nicetas (ca. 335–414) was Bishop of Remesiana, present-day Bela Palanka in the Pirot District of modern Serbia, but which was then in the Roman province of Dacia Mediterranea. and the bs controversy of all great men from this area of Dardania and their Illyrian descent There have been a lot of speculations about Nicetas' origin. Some theories exist he was born a Greek or Dacian/Slav.[2][3] However, his name does not give us any clue as it could be a slave's name given to a member of any ethnical background by his Roman master. Nothing specific is known about his life, but on the basis of a bibliography given by Gennadius of Massilia in his book about famous men
|
|
rex362
Senior Moderator
Pellazg
PELASGIANILLYROALBANIAN
Posts: 19,058
|
Post by rex362 on Jan 12, 2013 14:42:35 GMT -5
like always to confuse the matter ....
slav ? not in 300-400ad HA! greek ? there as no such thing
|
|
rex362
Senior Moderator
Pellazg
PELASGIANILLYROALBANIAN
Posts: 19,058
|
Post by rex362 on Jan 12, 2013 14:53:51 GMT -5
Zhvillimi i muzikës shqiptare, krahasuar me vende të tjera evropiane, ka pësuar një zhvillim jolinear të saj. Studiuesit kanë bërë ç’është e mundur për ndiçimin e rrugës së zhvillimit muzikor të përshkruar, duke nxitur kështu që të flaës “koha memece” e kësaj muzike. Thuhet se muzika, si një gjuhë universale, shfaqet tek popuj të ndryshëm, në mënyra të ndryshme, duke marrë formën e një arti muzikor të thjeshtë ose jo linear, por që kuptohet nga të gjithë. Në Iliri arti muzikor ishte në kufirin e një gjuhe universale, nga e cila vështirë se mund të identifikohet, për shkak të mungesës së dokumenteve të drejpërdrejta, por edhe se “Arti qytetar I vendbanimeve ilire, si pasqyrim I një shoqërie me strukturë dinamike gjithnjë më të ndërlikuar, nuk paraqet shumë unitet stilistik…”, megjithëse njësia etnike kulturore-historike ekziston. Prej antikitetit deri në shek. XV nuk mund të flasim me siguri për muzikën tonë. Kjo është një nga periudhat më të errëta, jo vetëm përsa u përket të dhënave mbi zhvillimet muzikore, por edhe më tej. Kuptohet që tisin e trashë të errësirës shekullore e çajnë aty-këtu rreze drite, te cilat ndriçojnë veprën e muzikantëve tanë, ndër të cilët veçojmë emrat e Niketë Dardanit (shek. IV) dhe Jan Kukuzelit (shek.XII), të dy proftërinj, njëri katolik dhe tjetri ortodoks. Muzika për një kohë shumë të gjatë, u lidh ngushtë me institucionet e kultit fetar, vend I përbashkët prej nga morën rrugë edhe veprat e para të letërsisë sonë. Shek. XV dhe fillim I shek. XIX shënoi një periudhë bashkëjetese, kur muzika e kultit mund të mendohej si një konvecion mjaft I ngushtë. Kjo gjë sot duket disi e çuditshme, kur te fqinjët tanë historikë (p.sh në Itali) u themelua universiteti I parë në botë, në të cilin lulëzonte arti e kultura, fakt që do ta dëshironim të dokumentuar në këto nivele edhe për kulturën tonë muzikore. Muzikanti i parë shqiptar është Niket Dardani, I njohur ndryshe si Niketa i Ramesianës, lindur rreth vitit 340 e.s në Ramesian të Dardanisë. Niketë Dardani, i njohur ndryshe si Niketa i Ramesianës, lindur rreth vitit 340 në Ramesianë të Dardanisë. Personalitet poliedrik, teolog, vjershëtor, muzikant, mik i afërt i Aurel Ambrason, N. Dardani emërohet në moshën 26 vjecare Ipeshkëv i Ramesianës. Vepra e tij më e njohur është himni "Te Deum Laudamos", i përhapur në Europë më 525, dhe mbi të cilin kanë shkruar muzikë kompozitorë të tillë si G.B.Lulu, G.F.Haendel, J.S.Bach, W.A.Mozart, F.Schubert, G.Verdi, G.Mahler, etj. Koha që e ndan këtë artist nga pasuesit e tij është një hendek shekullor që thellohet në terrin e "Dark Age", ku nga trashgimia jonë humbën shumë vlera të ndërtuara në mijëvjeçarë. Kuptohet se humbjet janë katastrofike, përmendore artistike e kulturore u zhdukën në zjarrin e atyre dyndjeve, sa dëshmi shkrimore i përpiu flaka e barbarisë, kur dihet që vendi ynë u bë shesh luftërash. Niveli i artistëve shqiptarë, klasi i tyre në krijimtari edhe pas tetë shekujsh dëshmon se kjo zeje kulturore gjalloi edhe në ato kushte dhe nuk reshti edhe pse për fat të keq ne nuk kemi dëshmi të shkruara. Megjithatë genet shqiptare të krijimtarisë nuk shterruan, ato u fashitën për një kohë nga flaka e dyndjeve por pa reshtur nxorën vazhdimisht filiza të rinj. Mjafton të përmenden ketu himnografët e atij harku kohor, krijimet poetike-muzikore të Justinianit (527-565), ligjvënësit më të madh të Perandorisë Bizantine që ishte me prejardhje dardane, i cili kompozoi himnin famëmadh "0 Movoyvns Vois Kai Tojos Toi Oeov". marre nga B.Bajrami www.arberiaonline.com/viewtopic.php?f=24&t=5083&hilit=niket+dardani
|
|